Είμαστε «μικρό ψάρι σε μεγάλη λίμνη»

ΜΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΤΟΠΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΣΑΓΚΑ

(Δ.Μ. = Δημήτρης Μαυρόγιαννης, Δ.Κ.=Δημητρης Κοσμάς, Κ.Μ. = Κώστας Μπενεχούτσος)

Ποια είναι η εμπειρία σας από την μέχρι τώρα εκπροσώπιση του χωριού μας στο Δήμο Μαντινείας.

Δ.Κ. Αποτυχία. Ο Καποδίστριας για μας ήταν μια αποτυχία. Εμείς σαν κοινότητα είχαμε έσοδα πολλά από την ΑΛΕΑ, από τις κλήσεις της τροχαίας, τα τακτικά έσοδα τα οποία είχαμε εμείς τα χάσαμε, δεν τα πήραμε πίσω ποτέ από τότε που έγινε ο Καποδίστριας Από τα επτά χωριά που είμαστε στο Δήμο εγώ βλέπω ότι μόνο τα τρία προσέχει ο Δήμος, τα υπόλοιπα δεν μας υπολογίζουν καθόλου.

Κ.Μ. Εγώ θα έλεγα ότι το νομοθετικό πλαίσιο «περί σύστασης Καποδιστριακών Δήμων», η φιλοσοφία του ήταν σωστή. Αυτή ήταν από την αρχή η άποψή μου και την είχα υποστηρίξει. Το πρόβλημα όμως είναι ότι δεν βρέθηκαν στη συνέχεια οι κατάλληλοι άνθρωποι σε όλους τους Δήμους να υλοποιήσουν την φιλοσοφία του «Καποδίστρια». Η εμπειρία μου ως σύμβουλος 7 χρόνια τώρα, γιατί είμαι από την αρχή, είναι σχεδόν απογοητευτική. Ίσως η πρώτη τετραετία, καίτοι ήταν αρχή, καίτοι επικρατούσε ένα μπάχαλο, θα έλεγα ότι έγιναν κάποια έργα στο χωριό μας, είχαμε κάποια οφέλη, πήραμε περισσότερα από την δεύτερη. Η δεύτερη είναι χειρότερη.

 Δ.Μ.  Κατά τη γνώμη μου, με τα λίγα χρόνια που έχω στο Τοπικό Συμβούλιο, 3 χρόνια, η ανταπόκριση που έχουμε από το Δήμο για τα αιτήματα μας είναι ανύπαρκτη. Είναι μια αποτυχία. Εμείς σαν Τοπικό Συμβούλιο έχουμε καταθέσει πιστεύω σωστές προτάσεις κυρίως μέσω των τεχνικών προγραμμάτων κάθε χρόνο αλλά και με τις προσωπικές επαφές κάθε φορά όμως δεν ησακουστήκαμε σε τίποτα. Απ' ότι έχουμε προτείνει δεν έχει γίνει τίποτα. Ούτε από Δήμαρχο, ούτε από Δημοτικό Συμβούλιο. Εγώ πίστευα ότι θα ήταν τα πράγματα διαφορετικά αλλά βλέπω ότι για μας σαν Τοπικό διαμέρισμα από την πλευρά του Δήμου δεν υπάρχει «δούναι και λαβείν».
Εμάς μας έχουν μόνο για να λαμβάνουν και όχι για να μας ανταποδίδουν. Εδώ έχουμε φτάσει στο σημείο να μην μας ανταποδίδουν ούτε τα νόμιμα π.χ. από την ΣΑΤΑ του κάθε χρόνου. Και ότι γίνεται εδώ στο χωριό μας σε διάφορα έργα και τα βλέπουμε όλοι οι πατριώτες γίνονται από τον προσωπικό κόπο όσων είμαστε εδώ, από τον Πολιτιστικό Σύλλογο, από εράνους που γίνονται μεταξύ των συμπατριωτών μας και από τα κληροδοτήματα που διαχειριζόμαστε. Ελάχιστα έχουν γίνει με χρηματοδότηση από το Δήμο.

Που οφείλονται, ποιά είναι τα αίτια κατά τη γνώμη σας που δεν έχουν προωθηθεί όλα όσα προσμένατε από το Δήμο;

Δ.Κ. Εγώ νομίζω ότι επειδή είμαστε μικρό χωριό δεν μας υπολογίζει κανένας. Είμαστε κάτω από 300 και δεν μας συμπεριλαμβάνει κανένας πουθενά. Δεν μας υπολογίζουν. Ο κάθε Δήμαρχος κοιτάει να εξυπηρετήσει τα τρία μεγάλα χωριά, από εκεί που πιστεύει ότι μπορεί να εκλεγεί, και τα μικρά χωριά δεν μας υπολογίζει καθόλου.

Κ.Μ. Εμείς πράγματι είμαστε «μικρό ψάρι σε μεγάλη λίμνη» σε επίπεδο Καποδιστριακού Δήμου. Αλλά τα αίτια πιστεύω ότι οφείλονται και στην ανυπαρξία Δημοτικής αρχής ή Δημοτικού Συμβουλίου. Και λέω ανυπαρξία, δεν λέω κακή Δημοτική αρχή ή Συμβούλιο ή όπως θέλετε πέστε το, γιατί δεν προωθεί τα θέματα σωστά, οργανωμένα με κάποιο σχεδιασμό, δεν κατανέμει τους πόρους σωστά. Ίσως στο πίσω μέρος του μυαλού τους να έχουν την ψήφο και εμείς έχουμε λίγους ψήφους. Είναι θέμα μεγέθους, όλα κρίνονται με την δύναμη της ψήφου.

Δ.Μ. Εκτός από αυτά που είπαν ο Κωστής με το Δημήτρη και με τα οποία συμφωνώ ως προς το θέμα μεγέθους κλπ. εγώ θα πρόσθετα ότι μπαίνει και θέμα αξιολόγησης. Δεν υπάρχει αξιολόγηση σε έργα πουθε-νά. Επειδή έχω τύχει σε αρκετές συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, ο Δήμος ο δικός μας δεν βάζει, δεν συζητάει πουθενά θέμα έργων. Τι χρειάζεται να γίνει και τι δεν πρέπει να γίνει. Ο τρόπος λειτουργίας του Δήμου είναι πρόχειρος. Πάει ο καθένας, πάνε τα μεγάλα χωριά, όπως είπαν και τα παιδιά, ή όποιοι έχουν καλύτερη πρόσβαση στο Δήμο περνάνε κάποιο έργο που θέλουν και στο τέλος ο Δήμος πληρώνει κανονικά τα τιμολόγια. Ούτε συζήτηση, ούτε έγκριση γίνεται από το Δημοτικό Συμβούλιο. Συζητάνε πράγματα στο Δημοτικό Συμβούλιο, εκτός από κανένα μεγάλο έργο όπως π.χ. με τα νερά τα δικά μας, κι αυτό μετά από δική μας Σαγκιώτικη αντίδραση, ή τους δρόμους που φτιάξανε από τους παράλληλους της εθνικής που είχαν κόψει κονδύλια ξένα, μόνο αυτά συζητάνε. Θέματα έργων που απασχολούν τα χωριά, μικρών έργων που ενδιαφέρουν τις τοπικές κοινωνίες, όπως για μας π.χ. σαν τοπικό διαμέρισμα μας ενδιαφέρουν η ύδρευσή μας, τα σκουπίδια μας, να έχουμε ρεύμα στους δρόμους μας και να φτιάχνουμε κανά δρόμο να περνάμε. Αυτά είναι τα έργα της κοινότητας. Αυτά δεν συζητούνται πουθενά. Σε καμμία συνεδρίαση δεν έχουν συζητηθεί τέτοιου είδους θέματα και έργα. Ευθύνες έχουν όλοι, ο καθένας ανάλογα με το ρόλο του και τη θέση του.

Κ.Μ. Εδώ θα ήθελα συμφωνώντας με αυτά που λέει ο Δημήτρης, να πω και γω ότι ευθύνες γι’ αυτό τον τρόπο λειτουργίας έχουν όλοι. Εκτός από τη συμπολίτευση, έχει και η αξιωματική αντιπολίτευση. Γιατί, σχεδόν δεν εμφανίζεται ούτε στα συμβούλια. Δεν ζητάει ποτέ εξηγήσεις, ενώ θα έπρεπε κατά τη γνώμη μου να ασκεί κριτική, να θέτει θέματα, να βγαίνει να ενημερώνει τους κατοίκους των χωριών, να βγάλει π.χ. ένα μικρό φυλλαδιάκι σε φωτοτυπίες και να καταγράφει, να σχολιάζει τα «κακώς κείμενα». Δεν είναι άμοιρη ευθυνών και η αντιπολίτευση. Εννοείται ότι ο Δήμαρχος και η συμπολίτευση έχουν πολύ μεγαλύτερη ευθύνη.

Δ.Μ. Να δώσω ένα παράδειγμα. Το χωριό μας έχει ΣΑΤΑ περίπου 15.000 ευρώ το χρόνο. Στο τέλος του χρόνου που πρέπει να κλείσει ο ισολογισμός δεν υπάρχει καν αναφορά στο πως διατέθηκαν αυτά τα χρήματα.

Τι πρέπει να γίνει  για να διορθωθεί ή για να βελτιωθεί αυτή η κατάσταση. Υπάρχει  λύση;

Κ.Μ. Στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Υπάρχουν λύσεις και τη λύση μπορεί να την δώσει ο λαός. Στις επόμενες εκλογές ας αποφασίσει για το τι πρέπει να αλλάξει, τι πρέπει να γίνει, ποια πρόσωπα πρέπει να συμμετέχουν στη Διοίκηση του Δήμου. Με το ζόρι δε γίνεται τίποτα.

Δ.Μ. Συμφωνώ και γω με τον Κωστή. Είναι θέμα προσώπων, τρόπου λειτουργίας κλπ. Βέβαια δεν πιστεύω ότι μπορεί να αλλάξουν κατά 100% τα πράγματα με τα πρόσωπα και μόνο. Αλλά να γίνει κάτι για την καλύτερη διαχείριση, σωστή αξιολόγηση των προτάσεων για έργα, καλύτερη οργάνωση και ενημέρωση για να γνωρίζουν όλοι τι γίνεται.

Δ.Κ. Εγώ λέω ότι δεν θα αλλάξει τίποτα. Μόνο αν ήμασταν κοινότητα όπως παλιά θα κάναμε περισσότερα έργα. Γιατί είχαμε έσοδα δικά μας και θα μπορούσε να δουλέψουμε όπως θα θέλαμε εμείς. Όποιος και νάρθει το ίδιο αποτέλεσμα θα έχουμε. Γιατί είμαστε μικροί και δε μας υπολογίζουν. Εκτός αν εμείς σα χωριό κινηθούμε διαφορετικά. Αλλά είμαστε κάτω από 300 και άλλοι αποφασίζουν για μας. Τα μεγάλα χωριά. Έτσι το βλέπω  εγώ.
 Κ.Μ. Μη γελιόμαστε. Ο Καποδίστριας δεν αλλάζει. Η αλλαγή όμως για κάποια πράγματα που έχουν σχέση με τα συμφέροντα του χωριού μας αλλά και γενικώτερα μπορεί να γίνει αν το χωριό το δικό μας ομονοήσει και συμπλεύσει και εκλέξουμε π.χ. δύο Δημοτικούς Συμβούλους. Με τους ψήφους που έχουμε και με το μέτρο που συνήθως ισχύει, ίσως μπορούμε να εκλέξουμε δύο Δημοτικούς συμβούλους. Μπορεί να φαίνεται δύσκολο να συμπλεύσουμε αλλά όχι ακατόρθωτο. Αν αυτό γίνει μπορούμε να έχουμε μια πολύ ισχυρή φωνή μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο, και τότε αρκετά πράγματα μπορούν να αλλάξουν.

Δ.Μ. Και γω συμφωνώ έτσι όπως το έβαλε ο Κωστής, ίσως δεν υπάρχει άλλη λύση.

Τα προβλήματα πιστεύετε ότι έχουν δημιουργηθεί λόγω γενικώτερης οικονομικής στενότητας του Δήμου όπως αντιμετωπίζουν και άλλοι Δήμοι, λόγω έλλειψης ενδιαφέροντος ή κάποιου άλλου λόγου;

Κ.Μ. Έχω τη γνώμη ότι τα προβλήματα που προέρχονται από την οικονομική στενότητα του Δήμου δεν παίζουν και τόσο καθοριστικό ρόλο. Είναι σημαντικό να έχεις πόρους αλλά χρειάζονται και άλλα πράγματα. Γιατί οι Κοινότητες πχ. για τόσες δεκαετίες στέκονταν  Τα ίδια λεφτά που εισέπρατταν παλιά οι κοινότητες, τώρα αποδίδονται τους Δήμους. Και ο κάθε Δήμος έπρεπε να τα κατανείμει πάλι σύμφωνα με τον πληθυσμό της κάθε κοινότητας, του κάθε χωριού.

Ένας δίκαιος Δήμος, ένας δίκαιος Δήμαρχος, ένα δίκαιο Δημοτικό Συμβούλιο αυτό έπρεπε να κάνει. Λοιπόν, εφόσον οι Κοινότητες στέκονταν τόσα χρόνια και ο Δήμος έπρεπε να μπορούσε να ανταπεξέλθει. Δεν υπάρχει όμως όραμα, δεν υπάρχει προγραμματισμός, οργάνωση επαγγελματική, δεν υπάρχει ένα μελετημένο μακρόπνοο σχέδιο. Ας σχεδιασθεί π.χ. ένα έργο που να αφορά όλα τα διαμερίσματα και που μπορεί να πάρει 10 χρόνια να εκτελεσθεί. Και να το υπομείνουμε όλοι, να το περιμένουμε.

Μετά, υπάρχουν δυνατότητες από προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για χρηματοδοτήσεις. Δεν ασχολείται κανένας μ' αυτά. Ούτε ενημέρωση δεν υπάρχει. Δεν ξέρω, δεν έχω τίποτα προσωπικά με κανέναν στο Δήμο. Ούτε με το Δήμαρχο, απόδειξη ότι τον έχω στηρίξει και στις δύο εκλογές, ούτε με τους Δημοτικούς Συμβούλους, συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης. Δεν καταφέρομε προσωπικά εναντίον κανενός. Απλώς διαπιστώνω ότι υπάρχουν διαφορετικές απόψεις, αντιλήψεις και ότι δεν πάνε τα πράγματα έτσι όπως θα έπρεπε. Δεν υπάρχει όραμα, προοπτική ένα πρόγραμμα ένα μακρόπνοο σχέδιο. Που είναι οι υποσχέσεις στα προεκλογικά προγράμματα των δημοτικών παρατάξεων.  Ξεχαστήκανε. Το Δημοτικό Συμβούλιο έπρεπε να αξιολογεί τα προβλήματα των χωριών, να επεξεργάζεται και να συζητάει προτάσεις. Οι δημοτικοί σύμβουλοι να καταθέτουν τις ιδέες τους, τις προτάσεις τους για την προοπτική και την ανάπτυξη και των χωριών και του Δήμου γενικώτερα. Δε γίνεται τίποτα απ’ αυτά. Δεν ξέρω, δεν μπορώ να τα ερμηνεύσω. Όλα γίνονται κατά κάποιο τρόπο «στο πόδι». Ίσως, δεν ξέρω, ενδεχομένως κάποιοι έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους και τις επόμενες εκλογές.
Δυστυχώς αυτή είναι η κατάσταση. Και επαναλαμβάνω ότι έχει ευθύνες και η αντιπολίτευση, η οποία εκπροσωπεί το 40% και η οποία έπρεπε να κριτικάρει και να ελέγχει την εξουσία.

Δ.Μ. Συμφωνώ με τον Κωστή. Εγώ νομίζω ότι δεν είναι μόνο η οικονομική στενότητα. Εγώ βλέπω τι γίνεται και στους άλλους δήμους, λόγω της δουλειάς που κάνω, δεν μπορώ να καταλάβω π.χ. στο Δήμο Λεβιδίου είναι πιο έξυπνοι από εμάς; Πως έχουν γίνει τόσα έργα; Απλώς εκμεταλλεύονται ότι προγράμματα υπάρχουν από το Κράτος, από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά είναι οργανωμένοι, δουλεύουν σωστά, με μελέτες με σωστές υπηρεσίες κλπ. και στο τελευταίο μαντρί έχουν πάει νερό και ρεύμα. Αλλο... να πω για το γήπεδο. 150 εκατ. κόστισε το γήπεδο στο Λεβίδι. Το εντάξανε σε κάποια προγράμμα-τα, δεν ξέρω πως, αλλά έγινε. Εμείς στο δικό μας Δήμο γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι; δεν μπορούμε να απορροφήσουμε κάποιο κονδύλι; δεν ξέρω τι γίνεται...

Δ.Κ. Εγώ πιστεύω ότι υπάρχει αδιαφορία. Λεφτά υπάρχουνε αλλά υπάρχει αδιαφορία. Και να πιάσουμε το χωριό μας. Πόσα είναι τα τακτικά έσοδα για το χωριό μας; Αφού δεν ήρθανε εδώ στο χωριό μας, ρωτάω δεν υπάρχει αδιαφορία;

Και το Τοπικό Συμβούλιο τι  κάνει, γιατί  δεν διαμαρτύρεται;

Δ.Κ. Φωνάζουμε και λοιπόν ποιός μας ακούει;

Κ.Μ. Εμείς κάθε χρόνο καταθέτουμε το τεχνικό πρόγραμμα για το χωριό μας. Ας μας πούνε τι έχει υλοποιηθεί από αυτά που ζητήσαμε. Επτά τεχνικά προγράμματα έχουμε καταθέσει από τότε που έγινε ο Δήμος. Να μας πούνε πόσα από αυτά που ζητήσαμε έχουν γίνει. Εκτός από κάποια που έγιναν στην αρχή, τι άλλο έχει γίνει;

Μπορείτε να μου αναφέρετε  κάποια θέματα που θα θέλατε να έχουν υλοποιηθεί και παραμένουν χωρίς λύση;

Δ.Μ. Να αναφέρω ένα πρώτο και κύριο θέμα. Το θέμα με τα νερά. Σε αυτό το θέμα, εγώ θα ήθελα να μας είχαν αντιμετωπίσει έτσι όπως τους ζητήσαμε όλο το χωριό, το Τοπικό Συμβούλιο, η συντονιστική επιτροπή των κατοίκων κλπ. Τους ζητήσαμε κάποιες προϋποθέσεις. Πήγαμε στο Δημοτικό Συμβούλιο, μαζί πήγαμε Γιώργο, εκθέσαμε τις απόψεις και τις προτάσεις μας. Ε... δεν έχει γίνει τίποτα απ’ αυτά που ζητήσαμε μέχρι σήμερα. Άλλο θέμα οι δρόμοι μέσα στον κάμπο. Έγινε μια αρχή, ξεκίνησε μια προσπάθεια πριν από 5-6 χρόνια και μετά δεν τα ακούμπησε κανένας. Ενώ είναι αναγκαία έργα γιατί εξυπηρετιόμαστε όλοι για να πάμε στις δουλειές μας. Τώρα άλλες περιπτώσεις για μικροέργα όπως μέσα στο χωριό για βελτίωση κάποιων δρόμων θα μπορούσαν να είχαν γίνει, με την ύδρευση κουτσά-στραβά βολευόμαστε χρειάζεται όμως αλλαγή δικτύου, και κάποια άλλα μικροπροβλήματα τα αντιμετωπίζουμε  εκ των ενόντων παρότι δεν έχουμε την υποστήριξη του Δήμου.

Κ.Μ. Για μένα το μεγαλύτερο πρόβλημα για το χωριό είναι αυτό το θέμα που θέλουν να μας πάρουν τα νερά για να υδρευθεί η Τρίπολη. Εκεί πρέπει να δώσουμε τη μάχη όλο το χωριό, και το επόμενο Συμβούλιο που θα βγει, να μη φύγει το νερό, ή τουλάχιστον να γίνουν σεβαστές οι προϋποθέσεις που έ-χουμε θέσει. Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα του χωριού μας και δυστυχώς το Δημοτικό Συμβούλιο μπροστά σ' αυτό το μεγάλο θέμα αδιαφορεί.

Δ.Μ. Μπορεί και να βολεύει καταστάσεις η αδιαφορία.

Κ.Μ. Δεν αντιλέγω, πράγματι μπορεί να βολεύει. Παραπέρα εγώ θα έλεγα ότι η Δημοτική αρχή θα πρέπει να σταθεί και σε προβλήματα μέσα στο χωριό. Να αξιολογήσει τι προβλήματα υπάρχουν, στους δρόμους, στις μάντρες, στα θέματα καθαριότητας, στα σκουπίδια κ.λπ. Πάντα ένα χωριό έχει τα προβλήματά του. Ενδεχομένως θα έπρεπε εκτός των άλλων να έχει συστήσει και ένα κλιμάκιο να βγαίνει να ενημερώνει σε τακτά διαστήματα τους κατοί-κους, γιατί στο χωριό δεν γνωρίζουν οι κάτοικοι τι συζητιέται στα συμβούλια, τι περνάει, τι δεν περνάει, γιατί γίνεται κάτι, γιατί δεν γίνεται κάτι άλλο κλπ. Δεν θέλω να κάνω εγώ υποδείξεις, απλώς λέω μια σκέψη μου.

Δ.Κ. Για το θέμα του νερού εγώ ήμουνα κάθετος. Τα έχω πει. Να μην πάρουν καθόλου αν είναι δυνατό.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα που θα έχουμε στο χωριό είναι το εσωτερικό δίκτυο, γιατί αν τύχει και βουλώσει επειδή είναι παλιό και αν αρχίσουν και σκάβουν την άσφαλτο, πάει τότε τελείωσε το χωριό. Εδώ πρέπει να γίνει σωστή δουλειά.

Κ.Μ. Το πρόβλημα που λέει ο Μήτσος με το δίκτυο υδρεύσεως μέσα στο χωριό είναι πολύ σοβαρό και πρέπει να γίνει ένα ολοκληρωμένο έργο με σωστές προδιαγραφές και οι δρόμοι να ξαναστρωθούν όπως πρέπει με πίσσα και να μη γίνουν μπαλώματα και άλλες ψευτοδουλιές, διαφορετικά θα γίνει μπάχαλο μέσα στο χωριό.

Δ.Μ. Εγώ θα ήθελα να αναφέρω εδώ αφού συζητάμε τέτοια θέματα την κίνηση να πέσει μπετόν σε διάφορα σημεία στο δρόμο στη Λιούμπριζα προς τη Σήραγγα, που έγινε με έρανο και τη βοήθεια συγχωριανών. Αυτό όμως δεν μπορεί να συνεχιστεί. Ο Δήμος πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του για τις υποχρεώσεις του.

Θεωρείτε ότι έχουμε  και  εμείς σαν Δημότες ευθύνη ή επιλέγουμε την εύκολη  λύση της κριτικής;

Δ.Κ. Να είμαστε ειλικρινείς. Όλοι έχουμε ευθύνες. Ότι αναλογεί στον καθέναν.

Κ.Μ. Όλοι έχουμε ευθύνες. Από τον Δήμαρχο μέχρι τον τελευταίο Δημότη. Βέβαια δεν αρκεί να βγαί-νουμε και να κάνουμε μόνο κριτική. Χρειάζεται πάντα και η αυτοκριτική. Οι ευθύνες επιμερίζονται στο μέτρο που αναλογούν στον καθένα μας.

Δ.Μ Βεβαίως και έχουμε ευθύνες όλοι μας. Δεν ξέρω μόνο πώς να συγκεκριμενοποιήσω την ευθύνη του καθενός. Ίσως δεν γνωρίζουμε και τους τρόπους πίεσης, σαν Δημότες εννοώ, για να απαιτήσουμε μερικά πράγματα που πρέπει να γίνουν ή δεν προβάλλουμε περισσότερο και σωστά αυτά που πρέπει να γίνουν. Εννοείται βαραίνει και μας η ανά λογη ευθύνη. Τώρα για την κριτική... ε.... γίνεται με κάποια ευκολία.

Κ.Μ. Όμως να μην τα περιμένουμε όλα από τους άλλους. Έχουμε όλοι ευθύνες. Να μην περιμένουμε το κάθε τι από τους άλλους. Πρέπει να υπάρχει συμμετοχή του κόσμου σε οποιοδήποτε πρόβλημα. Να δείχνει δηλαδή και ο δημότης το ανάλογο ενδιαφέρον του και όλοι μαζί τότε μπορούμε να δημιουργήσουμε κα-λύτερες συνθήκες, να προχωρήσουμε. Διαφορετικά αν ο καθένας εκ των υστέρων και εκ του ασφαλούς βγαίνει και κάνει την κριτική του, αυτό για μένα δεν λέει τίποτα., Η ουσία για μένα είναι στη συμμετοχή. Συμμετοχή σημαίνει ότι αναλαμβάνεις και ευθύνη, και τότε έχεις και το δικαίωμα της κριτικής. Η κριτική είναι στοιχείο της δημοκρατίας. Πρέπει να γίνεται όμως με σωστό τρόπο, με επιχειρήματα, και όχι ανεύθυνα ή με συκοφαντίες και άλλες ιστορίες...

Δ.Μ. Να προσθέσω κάτι. Όσο μεγαλύτερο είναι το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε σαν τοπικές κοινωνίες τόσο περισσότερο ενωνόμαστε. Όταν αρχίζει το πρόβλημα και επι-μερίζεται προς τα κάτω π.χ. αν είναι ένας δρόμος που εξυπηρετεί 3-4 ανθρώπους τότε τα πράγματα γίνονται χαλαρά, αν εξυπηρετεί έναν, τότε γίνονται ακόμα πιο χαλαρά τα πράγματα. Εμείς εδώ στο χωριό μας για παράδειγμα, ψηφίζουμε 230. Η μόνη εποχή που ένας πάει από δω, άλλο πάει από κει είναι η εποχή των εκλογών. Τις άλλες φορές και συνενογιόμαστε και το καλό φροντίζουμε και δε βλέπω και το λόγο τελικά να μην είμαστε όλοι μαζί αφού όλοι πιστεύω για το ίδιο και το ένα καλό κοιτάμε.

Αν σας ζητούσα να ιεραρχήσετε τις ανάγκες του χωριού μας από πού  θα  ξεκινούσατε;

Κ.Μ. Το μέγα πρόβλημα του χωριού μας είναι το ζήτημα του Νερού και ότι αυτό συνεπάγεται. Μετά είναι η αγροτική οδοποιία, υπάρχουν δρόμοι που είναι μπάχαλο, στον κάμπο ή προς του Νάσια, η οδοποιία εντός του χωριού, μετά το θέμα της καθαριότητας με το τεράστιο ζήτημα των σκουπιδιών. Τα σκουπίδια τα τελευταία χρόνια αποτελούν μεγάλο βραχνά, ειδικά το καλοκαίρι, τεράστιο πρόβλημα σε σημείο ξεφτίλας. Αναλυτικά όμως τα διάφορα αιτήματα τα έχουμε θέσει στο τεχνικό πρόγραμμα.

Δ.Κ. Η αντικατάσταση του δικτύου ύδρευσης., ο δρόμος Σάγκα προς το Πικέρνι. Δεν έπρεπε να υπάρχει ένας καλός δρόμος να επικοινωνούνε αυτά τα χωριά; Κι αυτό το έχουμε βάλει στο τεχνικό πρόγραμμα 5-6 χρόνια. Τι γίνεται, τίποτα.

Τι θα συμβουλεύατε το Δήμαρχο Μαντινείας σε ότι αφορά τη δράση του απέναντι στο χωριό μας.

Δ.Κ. Κι αν πούμε κάτι θα μας ακούσει;

Κ.Μ. Εγώ θα του έλεγα να κοιτάξει μακριά. Δε χρειάζονται μικρορουσφέτια και μικροεργάκια. Να ξεφύγει από τέτοιου είδους λογικές και αν μπορεί να κοιτάξει μακριά να ιδεί τα προβλήματα μέσα από άλλο πρίσμα, μέσα από ένα όραμα, ένα μακρόπνοο αλλά σοβαρό σχεδιασμό. Κι αν χρειαστεί, εμείς να δείξουμε υπομονή και να περιμένουμε. Όχι όμως πολιτική με  μικρορουσφέτια. Αυτό θα έλεγα εγώ.

Δ.Μ. Συμφωνώ και γω με τον Κωστή. Άλλωστε τα αιτήματα μας τα έχουμε καταθέσει και στο τεχνικό πρόγραμμα. Να μη κοιτάζει, λοιπόν, να εξυπηρετήσει μικροπράγματα, μικροσυμφέροντα και μάλιστα λόγω των επερχόμενων εκλογών να μην δημιουργηθεί πάλι κανά άνοιγμα στο Δήμο όπως την προηγούμενη φορά που θα σέρνεται πάλι για 2-3 χρόνια. Να κοιτάξει με ενδιαφέρον το χωριό μας και να μας ακούει, να μας λαμβάνει υπόψη. Γιατί όταν ζητάμε κάποιο έργο, εμείς το έχουμε αξιολογήσει και συζητήσει μεταξύ μας και οι τρεις γι’ αυτό και οι αποφάσεις μας, οι προτάσεις μας σαν Τοπικό Συμβούλιο είναι ομόφωνες, και είναι για το καλό του χωριού. Και να πω έτσι χονδρικά τι έχουμε ζητήσει στο τεχνικό πρόγραμμα. Λάκκα-βρύση- πλατεία να γίνει άσφαλτος. Να φτιάξουμε τους τοίχους στην άλλη πλευρά στην απάνου βρύση, ένα φωτισμό στο κεντρικό δρόμο μέχρι την πλατεία, να φτιαχτεί ο δρόμος από τα Παπαδοπουλαίίκα, Δαμιανού, προς Τσιόδρα που έχει γίνει μπαρούτι, το δρόμο από το μπακαλιό προς του Κώστα του Καραχάλιου που δεν χρειάζεται πάνω από 2-3 βαρέλες τσιμέντο, και μια σκάρα στο ύψος του σχολείου προς το ρέμα να μαζεύει τα νερά να μην πηγαίνουν προς το Γεφύρι γιατί μπορεί να σκοτωθεί κανένας άνθρωπος τσάμπα. Μια διαμόρφωση εκεί στο ρέμα στον Άγιο Θόδωρα, συνέχιση της ασφάλτου μέχρι γεφύρι Μπουτσέλιζας και να γίνουν οι τοίχοι πετρόχτιστοι μέχρι του Αγγελή του Γεωργόπουλου από το σχολείο και πάνω.

Όπως θα έχετε και σεις διαπιστώσει οι συνθήκες στην Τοπική Αυτοδιοίκηση έχουν αλλάξει, η εποχή μας
έχει προχωρήσει. Σας προβληματίζει η σκέψη μήπως πρέπει να δείτε αντί των κομματικών διενέξεων ή συγκρούσεων την απαλλαγή δηλαδή από το «καρκίνωμα» του κομματισμού, πια είναι εκείνα τα σημεία στα οποία υπάρχει συμφωνία και δημιουργούν για το χωριό μας προϋποθέσεις ενότητας για αποτελεσματική δράση;

Κ.Μ. Είχα πει και πιο πριν ότι είμαστε «μικρό ψάρι σε μεγάλη λίμνη», οι καιροί έχουν αλλάξει, ο «Καποδίστριας» δεν αλλάζει, άρα και μεις πρέπει να προσαρμοστούμε στις νέες συνθήκες. Θα ήταν «ευχής έργο» αν μπορούσε το χωριό να κατεβαίνει στις Δημοτικές εκλογές ενωμένο. Να μην κόβεται στα δύο ή στα τρία. Η ενότητα αυτή είναι το ιδανικό. Αν αυτό μπορούσε να γίνει, τότε θα ήταν πιστεύω διαφορετικά τα πράγματα, θα δημιουργούσαμε άλλη δυναμική και μέσα στο Δήμο θα είμασταν υπολογίσιμοι με ισχυρή φωνή. Τώρα αν δεν μπορεί να γίνει αυτό θα πάμε σε μιά από τα ίδια, κομμένοι στα δύο κλπ. και επί της ουσίας για το χωριό μας τίποτα. Νομίζω ότι οι συνθήκες επιβάλλουν πλέον να δούμε τα πράγματα διαφορετικά και να εκπροσωπηθεί το χωριό μας ενωμένο. Εκεί είναι η δύναμη μας. Οι προϋποθέσεις, με ποιόν, κλπ. αυτά μπορούν να συζητηθούν και να λυθούν εύκολα.

Δ.Μ. Αυτό που είπε ο Κώστας, ότι αν πηγαίναμε όλοι μαζί σαν χωριό με ένα υποψήφιο Δήμαρχο που θα αξιολογούσαμε τα υπέρ και τα κατά και θα επιλέγαμε με βάση τα συμφέροντα του χωριού μας, εμένα με βρίσκει σύμφωνο και θα ήταν καλό για το χωριό μας.

Δ.Κ. Τα κόμματα πρέπει να πάνε στην άκρη. Εμείς πρέπει να ιδούμε τα συμφέροντα του χωριού. Εγώ συμφωνώ να πάμε όλοι μαζί άμα γίνει καλή συνεργασία. Και σε τοπικό και σε διαδημοτικό επίπεδο εγώ συμφωνώ. Να καθήσουμε σ’ένα τραπέζι και να τα συζητήσουμε. Τα κόμματα πρέπει να πάνε στην άκρη.

Το νέο νομοθετικό πλαίσιο νια την εκλογή Δημάρχων με ποσοστό 42% επηρεάζει τα εκλογικά θέματα του Δήμου Μαντινείας και του χωριού μας;

Κ.Μ. Το 42% στριμώχνει ακόμη περισσότερο τα μικρά χωριά με τους λίγους ψηφοφόρους. Άρα αυτό μας οδηγεί στη λύση να πάμε όλοι μαζί σαν χωριό γιατί διαφορετικά δεν θα έχουμε τύχη, δεν θα μπορούμε ούτε σύμβουλο Σαγκιώτη να βγάλουμε. Εκτός αν κατεβεί υποψήφιος δήμαρχος Σαγκιώτης. Άλλη λύση με το 42% δεν υπάρχει.

Δ.Μ Ναι το 42% μας αναγκάζει να πάμε όλοι μαζί και να βρούμε και τη σωστή πλευρά για συνεργασία.

Δ.Κ. Συμφωνώ και γω ότι πρέπει να πάμε μαζί όλο το χωριό. Έχουμε περιθώριο, ας κυλήσουν τα πράγμα-τα να ιδούμε πως θα εξελιχθούν, να ιδούμε ποιοι θα παρουσιαστούν και μετά να πάρουμε τις αποφάσεις μας. Κ.Μ. Να προσθέσω κάτι. Αυτό το πράγμα με τα κόμματα και την κομματικοποίηση... 0 κάθε δημότης ψηφοφόρος έχει το δικαίωμα του στις βουλευτικές εκλογές να εκφραστεί, να ψηφίσει το κόμμα που τον εκφράζει ιδεολογικά, πολιτικά. Στην τοπική αυτοδιοίκηση όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά, γιατί έχει να κάνει με τα προβλήματα του χωριού. Σ’ένα δρόμο για παράδειγμα που έχει λακούβες όλοι περνάνε και Νεοδημοκράτες και Πασοκτσήδες και ψηφοφόροι όλων των κομμάτων. Δεν πρέπει λοιπόν στις τοπικές εκλογές να μπαίνει θέμα κομματικοποίησης ή κομματικής πειθαρχίας κλπ. Περισσότερο μπαίνει θέμα προσώπων, συμπάθειας σε κάποιον, προσόντων, αν είναι κάποιος φίλος κλπ. κλπ. Άλλωστε η σύνθεση στο Δημοτικό Συμβούλιο είναι μικτή, έχει απ' όλες τις αποχρώσεις. Έτσι πρέπει να είναι τα πράγματα και έτσι πιστεύω ότι πρέπει να κινηθούμε και στο χωριό μας. Όλοι μαζί. Τα προβλήματα αλλά και η προσπάθεια για πρόοδο του χωριού, μας θέλουν όλους μαζί.

Σωστά και εύστοχα ακούγονται  όλα αυτά που είπατε. Δεν μένει παρά να αποδειχθούν στην πράξη. Αγαπητοί φίλοι σας ευχαριστώ πολύ για την πολύ ωραία συζήτηση που είχαμε.